The Wind of the Night / Le vent de la nuit
reż. Philippe Garrel
/
Francja, Szwajcaria, Włochy 1999
/
95’
napisy: polskie i angielskie
Philippe GarrelPhilippe Garrel
Philippe Garrel
"Philippe Garrel otwiera epokę w dziejach filmu. Jest to pierwsza totalna rewolucja w kinie od pojawienia się Jeana-Luca Godarda" (Claude Mauriac, 1967) (ur. 1948) został okrzyknięty cudownym dzieckiem kina, gdy jako 16-latek zadebiutował szczerym autoportretem Skłócone dzieci (Lés enfants désaccordés, 1964). W 1969 roku rozpoczął współpracę z piosenkarką Nico, nagrywając z nią piosenkę The Falconer do filmu Le lit de la vierge. Pracował z nią również przy kolejnych filmach (La cicatrice intérieure). Choć już w latach 60. nakręcił wiele filmów, to jego kariera zaczęła rozkwitać pod koniec lat 70., gdy zdobył uznanie m.in. za sprawą Skrytego dziecka (Nagroda im. Jeana Vigo), Zapasowych pocałunków oraz Narodzin miłości. Jego filmy Dzika niewinność z 2001 oraz Zwyczajni kochankowie z 2005 roku zostały nagrodzone na festiwalu w Wenecji. Do ostatnich osiągnięć tego autora, często czerpiącego ze swojej biografii i krytycznie portretującego społeczeństwo, należą Gorące lato oraz Zazdrość. Syn aktora Maurice'a Garrela (1923 - 2011), ojciec aktora Louisa Garrela (ur. 1983) i aktorki Esther Garrel (ur. 1991). "Kiedyś mój przyjaciel podarował mi powieść Théophile'a Gautiera Spirite. Opowiada o kobiecie, która po popełnieniu samobójstwa pojawia się w lustrze pewnego mężczyzny i wzywa go do świata pozagrobowego. W powieści Gautiera kobieta nigdy wcześniej nie spotkała tego człowieka. Wstąpiła do klasztoru, fantazjowała o nim, dopiero, kiedy uzmysłowiła sobie, że nigdy go nie pozna, popełniła samobójstwo. Pomyślałem, że ta opowieść o zjawie jest niezwykle piękna, jednak jednocześnie niezbyt filmowa. Zacząłem, myśleć nad opowiedzeniem historii kobiety, która popełnia samobójstwo, pojawia się w lustrze i namawia do śmierci mężczyznę, z którym miała nieszczęśliwy romans. Jestem racjonalistą, ale uważam, że siły nadprzyrodzone są jak żyła złota dla kinematografii." (Philippe Garrel) "Ani ja, ani Maurice Pialat czy Philippe Garrel nie pisaliśmy dla żadnej gazety. Niektóre czasopisma chciały zjednoczyć nas pod szyldem nowego naturalizmu. Naszą wspólną cechą wynikającą z niskich budżetów była praca poza studiem i rewolucyjne wobec tradycji podejście do intymności. Nie mieliśmy środków na finezyjne scenografie i dobry sprzęt, dlatego skupialiśmy się na emocjach między bohaterami. Wymagało to dłuższej pracy z aktorami, ale dzięki temu stworzyliśmy coś odrębnego. Zdarzyła nam się wszystkim propozycja, abym ja, Maurice Pialat, Jean Eustache, Philippe Garrel, Marguerite Duras grali u siebie nawzajem. Ale nie wyszło to poza sferę konceptu. Samą Duras spotkałem raz w życiu na ulicy, zamieniając z nią w pośpiechu dwa zdania. A podobno tworzyliśmy wspólnie ruch filmowy. Naszą legendę chciano stworzyć na podstawie już istniejącej." (Jacques Doillon, "Gazeta Wyborcza") "Szybko stało się jasne, że po paryskim Maju Francja nie będzie już taka sama. Zmiany nie ominęły także ówczesnego kina. Nowa Fala przetrwała jednak w zbiorowej wyobraźni jako kulturowy mit, a twórcy nurtu znaleźli grono kreatywnych naśladowców. Reżyserzy tacy jak Philippe Garrel, Maurice Pialat czy Jacques Doillon potrafili przefiltrować artystyczną fascynację przez specyfikę swoich czasów. Bohaterowie ich filmów przejmowali niektóre zachowania swych poprzedników, ale jednocześnie zaznaczali odmienność od nowofalowych pięknoduchów. Jako beneficjenci rewolucji obyczajowej brali narkotyki, na potęgę uprawiali seks i rozprawiali o nim z wulgarną niekiedy dosłownością." (Piotr Czerkawski, cinemaenchante.blogspot.com)
Wybrana filmografia: 1964 Les enfants désaccordés (kr.m.) 1969 Le lit de la vierge / The Virgin's Bed 1970 La cicatrice intérieure / The Inner Scar 1975 Kryształowa kołyska / Le Berceau de cristal / The Cradle of Crystal 1979 Skryte dziecko / L’enfant secret / The Secret Child 1983 Liberté, la nuit 1989 Zapasowe pocałunki / Les baisers de secours / Emergency Kisses 1990 Nie słyszę już gitary / J'entends plus la guitare / I Don't Hear the Guitar Anymore 1993 Narodziny miłości / La naissance de l'amour / The Birth of Love 1999 Powiew nocy / Le vent de la nuit / Night Wind 2001 Dzika niewinność / Sauvage innocence / Wild Innocence 2005 Zwyczajni kochankowie / Les amants réguliers / Regular Lovers 2008 Granica świtu / La frontière de l'aube / Frontier of Dawn 2011 Gorące lato / Un été brûlant / A Burning Hot Summer 2013 Zazdrość / La Jalousie / Jealousy 2015 L'ombre des femmes |
Moje NH
Strona archiwalna 15. edycji (2015 rok)
Przejdź do strony aktualnej edycji festiwalu:
www.nowehoryzonty.pl Nawigator
Lipiec / sierpień 2015
Szukaj
filmu / reżysera
|