Bohaterowie najnowszego filmu Jima Jarmuscha Tylko kochankowie przeżyją są wampirami, przy życiu trzyma ich pielęgnowana od setek lat miłość. Adam to uznany muzyk, mieszka w opustoszałym Detroit. Kiedy popada w depresję, z Tangeru przyjeżdża do niego ukochana Ewa. Romantyczne chwile pary, która odrzuciła nagryzanie śmiertelników jako źródło pokarmu, zakłóca pojawienie się zwariowanej młodszej siostry Ewy...

"Co znaczy wampir u Jarmuscha? Zaryzykowałbym odpowiedź, że wampiry są tu alegorią kultury hipsterskiej. Z hipsterami łączy ich kult vintage’owych gadżetów i uczestniczenie w wyścigu konsumpcji na własnych zasadach, odmowa konwencjonalnej pracy, względne uprzywilejowanie, wybór niszy jako taktyki sprzedawania siebie i efektów własnej twórczości, uważana przez resztę populacji za kompletnie bezużyteczną, ekscesywna erudycja, skłonność do ekscentrycznych sądów, gloryfikowanie genialnych, acz dziwacznych postaci (ulubionym uczonym Adama jest Tesla)." (Jakub Majmurek, "Krytyka Polityczna")

"Jarmusch wampiryczną opowieść podszywa delikatnym humorem. Nie tyle pokpiwa z długowieczności, co wpuszcza nieco świeżego powietrza w rzeczywistość gęstą od ciężkiej i sennej egzystencji. W znakomicie ważonych i wysmakowanych kadrach spogląda na panoszącą się wszędzie melancholię, jak wirus raz po raz zarażający głównych bohaterów. Ci, noszący na barkach bagaż doświadczeń kilkunastu wieków, coraz gorzej znoszą jego ciężar. Od natłoku wspomnień gubią się w teraźniejszości. Adam i Eva żyją bowiem przeszłością, mając do dyspozycji wieczność, patrzą wciąż za siebie." (Kamil Witek, esensja.pl)

"Fragmenty scenariusza inspirowane były książką Marka Twaina Dzienniki Adama i Ewy. Protagoniści o biblijnych imionach to outsiderzy, członkowie bohemy, którzy zatracają się słuchając ukochanej muzyki lub czytając książki. Ich uczucie jest na tyle silne, że przetrwało próbę czasu  - i to nie byle jaką - są ze sobą kilka stuleci. Bo tak się składa, że bohaterowie są wampirami. Ale bycie Jarmuschowym krwiopijcą wcale nie oznacza wbijanie zębów w szyję ofiary, bo Adam i Eve zdobywają zapasy czerwonej cieczy (zero minus) w cywilizowany sposób. Ona (Tilda Swinton) kocha kontakt z naturą (zna łacińskie nazwy wszystkich roślin), on (Tom Hiddleston) zbiera zabytkowe instrumenty i tworzy żałobną muzykę (ponoć jeden utwór podarował Schubertowi). Na co dzień nie mieszkają razem, ona woli atmosferę w Tangerze, on mroczny klimat Detroit. Wizyta Eve w amerykańskim mieście zbiega się w czasie z przyjazdem jej siostry, ekscentrycznej Ave (Mia Wasikowski), która jak zwykle przywozi kłopoty." (Kulturalnie po godzinach)

"Jarmusch wspaniale bawi się kulturowymi nawiązaniami - scena, w której protagoniści grają w szachy, powinna przejść do klasyki, zarówno ze względu na bogactwo intertekstualnych odniesień, jak i humorystyczne zacięcie, którego zresztą w "Tylko kochankowie przeżyją" znajdziemy znacznie więcej. W tej nieco komediowej konwencji doskonale sprawdzają się Anton Yelchin i Jeffrey Wright w niewielkim epizodzie. Reżyser po raz kolejny dowiódł, że w dobieraniu obsady do swych filmów osiągnął poziom mistrzowski." (Dawid Myśliwiec, filmaster.pl)

Film wejdzie na ekrany polskich kin 14 lutego 2014 roku (dystrybucja: Gutek Film).

Jim Jarmusch (ur. w 1953) - nowojorski artysta niezależny. W wieku 17 lat opuścił Akron i przyjechał do Nowego Jorku. Początkowo studiował literaturę na Uniwersytecie Columbia. Pod koniec studiów na rok wyjechał do Paryża, gdzie najwięcej czasu spędzał w Cinematheque Francaise. Studiował w Institute Film and TV na Uniwersytecie Nowojorskim. Był asystentem Nicolasa Raya. Współpracował również z Wimem Wendersem. Dzięki Wendersowi rozpoczął również współpracę z producentem swoich filmów, Otto Grokenbergerem i operatorem Robbym Müllerem. Debiut filmowy przyniósł Jarmuschowi międzynarodowe uznanie. Jest jednym z najczęściej nagradzanych reżyserów niezależnych.