English
Seanse
26 lipca, 09:45
27 lipca, 21:45
  Metka
Czy chcesz obejrzeć ten film?
tak, wybieram się
na ten film
nie jestem pewien/na,
alternatywnie
już widziałem/am,
nie wybieram się
Zapisz
Metki innych
50
50
117
wyświetlanie: wszystkie
Pustynia Tatarów
The Desert of the Tartars / Il deserto dei tartari
reż. Valerio Zurlini / Włochy, Francja, Niemcy Zachodnie 1976 / 140’
napisy: polskie i angielskie

Obsada

Vittorio Gassman, Philippe Noiret, Jacques Perrin, Jean-Louis Trintignant, Fernando Rey, Max von Sydow, Giuliano Gemma

nagrody

David di Donatello Awards 1977 – Best Film, Best Director, Special David for Giuliano Gemma

Opis filmu

Twierdza, która czeka na oblężenie. Walka bez rozlewu krwi. Wróg, który nie istnieje. Ostatni film Valeria Zurliniego nie jest typowym kinem wojennym w historycznym sztafażu. Włoski reżyser, zafascynowany filozofią egzystencjalistów, skupił się na oddaniu atmosfery literackiego pierwowzoru – zagadkowej powieści mistrza krótkiej formy Dina Buzzatiego. O jej ekranizacji wcześniej myśleli Antonioni czy Visconti, ale prawa do książki kupił aktor Jacques Perrin, który posadę reżysera zaproponował swojemu filmowemu mentorowi, Valeriowi Zurliniemu. To historia młodego porucznika Drogo, odbywającego swoją pierwszą służbę w przygranicznej fortecy Bastiani. Wojna z tytułowymi Tatarami toczy się jednak bez wystrzałów, nie na polu bitewnym, lecz w umysłach bohaterów. Ich głównym wrogiem jest upływający czas. Wpatrzeni w milczącą pustynię, kunsztownie sfotografowaną przez Luciana Tavolego, zastanawiają się nad sensem oczekiwania na chwałę i pozostawania w gotowości. Zrealizowany w Iranie film to alegoria, która przywodzi na myśl Czekając na Godota Samuela Becketta.

Opracowanie: Mariusz Mikliński

Informacje o reżyserze

Valerio Zurlini

Włoski reżyser i scenarzysta filmowy (1926-1982). W trakcie wojny członek ruchu oporu. Po wojnie wstąpił do partii komunistycznej i tworzył krótkometrażowe dokumenty o tematyce społeczno-politycznej. W pełnym metrażu zadebiutował w 1955 roku Dziewczętami z Florencji, jedyną w swoim dorobku komedią. Jego Kronika rodzinna z Marcello Mastroiannim i Jakiem Perrinem zdobyła Złotego Lwa w Wenecji w 1962 roku. Największe uznanie przyniosła mu ekranizacja powieści Dina Buzzatiego Pustynia Tatarów – jego ostatni film. W 1982 roku popełnił samobójstwo w Weronie.

Filmografia

1955 Dziewczęta z Florencji / Le ragazze di San Frediano

1960 Dziewczyna z walizką / La Ragazza con la valigia

1962 Kronika rodzinna / Cronaca familiare

1965 Żołnierki / Le soldatesse

1976 Pustynia Tatarów / Il deserto dei Tartari

Stopka

reżyseria: Valerio Zurlini
scenariusz: André G. Brunelin, Jean-Louis Bertuccelli, Valerio Zurlini, based on a novel by Dino Buzzati
zdjęcia: Luciano Tovoli
montaż: Franco Arcalli, Raimondo Crociani
muzyka: Ennio Morricone
obsada: Vittorio Gassman, Philippe Noiret, Jacques Perrin, Jean-Louis Trintignant, Fernando Rey, Max von Sydow, Giuliano Gemma
producent: Michelle de Broca, Bahman Farmanara, Mario Gallo, Enzo Giulioli, Jacques Perrin, Giorgio Silvagni
produkcja: Cinema Due
właściciel praw: Pathe International
nagrody: David di Donatello Awards 1977 – Best Film, Best Director, Special David for Giuliano Gemma
język: włoski
barwa: kolor
© Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
festiwal@nowehoryzonty.pl
realizacja: Pracownia Pakamera
Regulamin serwisu ›